Met z’n allen

Vandaag moeten we tegen de club die mij de afgelopen zomervakantie heeft afgewezen en doorverwezen naar Domstad/Majella. Ik ben erg benieuwd of het uiteindelijk goed heeft uitgepakt voor mij. Het feit dat ze laatste staan hoeft niet alles te zeggen. We gaan het zien.

We verzamelen in de kantine en gaan na een poosje naar beneden richting de kleedkamers. Na enkele verbaasde opmerkingen over verkleurde sokken en het doornemen van de opstelling, lopen we naar het veld. Als we ingelopen zijn, wil Ingrid nog iets zeggen over onze mentaliteit. We moeten namelijk niet vergeten fel te spelen en ervoor te gaan met z’n allen, want vaak als de tegenstander zwakker is, krijg je de neiging zelf ook minder sterk te gaan spelen. Nu kunnen we beginnen. Één van onze trainers, Walter, heeft de taak van vlagger op zich genomen, Marloes staat vandaag (een deel van) de eerste helft in het doel en het is aan Zwaluwen om de eerste aftrap te nemen. Al snel blijkt de opmerking van Ingrid terecht. We spelen niet fel en zitten duidelijk niet goed in de wedstrijd. Het is een rommeltje. Dit blijft zeker de eerste tien minuten het geval. Dan komt er iets meer beweging in het spel en geeft Floor een mooie diepe pass naar voren die voor mij was bedoeld, maar helaas.. Ik sta buitenspel. In de twaalfde minuut scoor ik dan alsnog. 1-0. Na dit goal worden we fanatieker. Ook Zwaluwen heeft nu door dat zij harder haar best moet gaan doen en komt dan met een gelegenheid. Marloes zet zich schrap voor een schot op het doel, de bal wordt hard over de grond geschoten. Prachtige duik van onze stand-in keeper. Ze klemt de bal in haar handen en het gevaar is geweken. Nu moeten we door naar die 2-0. Want het kan. Het kan met gemak. Maar dan moeten we wel geconcentreerder gaan spelen en beter gaan communiceren. Keeperruil in de eerste helft. Vaste keeper Lieke neemt het stokje over van Marloes. De bal is weer op de helft van de tegenstander, ligt nu op ongeveer twintig meter van het doel en Annika, de voorstopper, rent er op af. Ze schiet met volle overtuiging de bal met een prachtige keiharde poeier op de goal. Bam! Onderkant lat! De bal stuitert terug het veld in. Nee! Maar dan sta ik daar nog en loop de bal de goal in. Het voelt een beetje gênant na zo’n mooi schot, maar hij zat! 2-0. De doelpunten beginnen eindelijk te vallen. Dit hebben we nodig. Dit geeft ons zelfvertrouwen. Het blijft chaotisch in het veld, maar in ieder geval durven we op het doel te schieten. De eerste helft duurt lang, er zit weinig snelheid in de wedstrijd. Maar dan.. Ik bevind me dichtbij de goal, loop de keeper voorbij en leg de bal in het doel. 3-0! Wauw, zoveel doelpunten hebben we nog nooit gemaakt in een wedstrijd. Het voelt goed. Genoeg doelpunten om met een gerust hart de rust in te gaan.

In de kleedkamer kunnen we onze blijdschap met elkaar delen. We krijgen complimenten van onze trainster Evelien. Trainer Walter geeft ons ook complimenten, maar heeft hier nog op aan te merken dat we rommelig begonnen en dat dat dat zonde was. Ikzelf wil nog even kwijt dat ik vind dat we te weinig naar elkaar communiceren. Als je vrij staat, roep dit dan ook. Heel simpel, maar heel belangrijk. Ook dat extra beetje felheid, krijg je door elkaar aan te moedigen in het veld. Na deze opmerkingen beginnen we aan de tweede helft. We kunnen er weer tegenaan. Er komen steeds meer aanvallen. Je hoort al meer geroep naar elkaar. We staan duidelijk steviger en maken aanval op aanval. Marloes begint met een mooie aanval bij het Zwaluwendoel, maar loopt vast op de keeper. Helaas. We gaan door. Ik krijg de bal aangespeeld en schiet de bal nét naast. Jammer. En weer door. Jolien speelt twee meiden uit en legt hem af. De bal verdwijnt in de chaos ergens naast het doel. Jammer. De volgende keer mag ze het zélf proberen! Dan komt er een vrije trap. Esther neemt. Na de kans van Annika, is dit het tweede keiharde schot richting het doel. Prachtig! Maar net te hoog. Helaas. De volgende kans wordt gecreëerd door Anne. Ze schiet de bal naar Jolien. Jolien loopt in, waagt de kans en schiet de bal met een grote vanzelfsprekendheid in het doel. 4-0! Ongelooflijk. Dan dreigt er nog een keer ‘gevaar’ achterin, maar gelukkig is daar Marieke die de bal keihard naar de zijkant schiet. Weg gevaar. De wedstrijd eindigt met een laatste doelpunt van Jolien. Alweer een prachtige goal. De DomstadDames hebben vandaag een dikke overwinning geboekt met maar liefst vijf doelpunten.

Ik begon dit verslag met de vraag of het voor mij goed uitgepakt was dat ik uiteindelijk niet bij de Zwaluwen terecht ben gekomen. Over het antwoord op deze vraag hoef ik niet lang na te denken. Wat ben ik blij dat ik in zo’n team terecht ben gekomen. Iedere training en iedere wedstrijd leren we weer iets bij. We leren dat je op elkaar moet vertrouwen en dat je elkaar moet motiveren en nog het allerbelangrijkste: Dat je het met z’n allen moet doen.
En vandaag is gebleken: Het werkt. 

Met Tevreden DomstadDamesGroeten,

Nouschka