Vandaag spelen we in Patria. Hoewel Walter en Evelien ons hebben gewaarschuwd dat Patria een zware wedstrijd gaat worden, hebben we er zin in. Het is dan ook perfect voetbalweer, niet te warm maar wel met een lekker zonnetje. Eenmaal aangekomen gaan we snel de kleedkamer in.

In de kleedkamer staat Nouschka op. We hadden haar al gemist de vorige training en nu wil ze vertellen hoe dat komt. Dat doet ze in een voorgelezen brief aan het team. Het gaat de laatste tijd niet zo goed, twee jaar geleden is haar broertje overleden en dat komt nu naar boven. Het team slikt. Ze vertelt verder, over zijn grote passies voetbal en tennis en hoe dit haar passie voor voetbal heeft gesterkt. Hoeveel ze van hem hield en hoe erg ze hem mist. Hoe ze zich goed genoeg voelt in het team om dit te vertellen en hoe ze hoopt dat dit ruimte maakt voor alle andere verhalen uit het team. Na afloop staat iedereen op voor een enorme groepsknuffel voor Nouschka want ook dat gaat natuurlijk in teamverband. Iedereen zegt nog even wat liefs, over hoe mooi het verhaal was en hoe goed het is dat ze het heeft verteld. En dat we er met het hele team voor haar zijn. Al snel worden de eerste grappen alweer gemaakt en worden snel de tenues aangetrokken. Tijd om het veld op te gaan!

Vanaf het fluitsignaal is het duidelijk: Deze wedstrijd gaan we winnen. We maken de mooiste combinaties, aanvallers passeren de verdediging en de achterhoede houdt het potdicht. De ene kans na de andere kans wordt gecreëerd en het is wachten op het eerste doelpunt. Hoewel de voorhoede van Patria de verdediging probeert af te leiden door veel te wisselen, hebben Lisanne, Margot en Malou daar geen enkel probleem mee. Alles wordt goed opgevangen. Zelfs als de bal een enkele keer de achterhoede passeert, is onze keeper Lieke er ruim op tijd bij. Patria maakt geen schijn van kans. De tegenpartij raakt al snel gefrustreerd en beginnen na te trappen. Hoewel de scheids behoorlijk wat door de vingers ziet, rolt daar halverwege de eerste helft een vrije trap uit, een paar meter van het 16 meter gebied. Esther neemt als aanvoerder zelfverzekerd de vrije trap. De keeper zit erbij maar heeft de bal niet klemvast en laat hem weer los. Jolien is goed meegelopen en maakt dankbaar gebruik van de situatie. Rustig legt ze hem in de verre hoek van de keeper en daarmee is het 0-1 voor Domstad. Haar langverwachte doelpunt is nu dan eindelijk geïnd! De hele eerste helft worden er kansen gecreëerd en komt Patria er niet aan te pas. Het middenveld maakt hier gebruik van door aanvallend mee te spelen. Naast de twee aanvallers zijn Floor, Marloes en Jolien veel voor het doel te vinden. Laura heeft haar handen vol aan een erg snelle vrouw, maar vangt haar goed op. Nouschka creëert de ene naar de andere kans en een doelpunt zou terecht zijn. Toch willen ze er vandaag niet in. Ook Anne is op dreef, maar loopt aan het eind een kleine enkelblessure op. Gelukkig valt het mee. Ondanks alle kansen blijft het in de eerste helft bij één doelpunt.

In de kleedkamer zit de stemming er goed in: Het loopt als een trein! Het enige punt dat even aangestipt wordt, is dat we het nu in de tweede helft echt niet meer weg moeten gaan geven. Na een kop thee lopen we het veld weer op. Ook de tweede helft loopt goed: Nog steeds worden er mooie combinaties gemaakt. Patria loopt strak op buitenspel, dus dat zorgt af en toe wel voor wat problemen voorin. Desondanks blijven we aanvallend spelen en worden ook nu de kansen gecreëerd. Patria heeft ook maatregelen getroffen in de tweede helft. Hun achterhoede bestaat uit 6 tot 8 man in plaats van de gebruikelijke 4. Desondanks breken we toch uit: Marthe en Floor maken af en toe aan de rechterkant een goede combinatie, Jolien staat altijd klaar in het midden om de bal op te vangen en Nouschka is goed te bereiken aan de linkerkant. Ook nu nog heeft de achterhoede van Patria het moeilijk. Floor maakt nog een prachtig doelpunt, maar helaas wordt deze afgefloten voor buitenspel. De voorhoede van Patria lijkt nog meer gebrand om te scoren en ze hebben twee gevaarlijke schoten op doel. Lieke staat echter zelfverzekerd in het doel en pikt ze er moeiteloos uit. Nog een kwartier en Patria roept: “Het kan nog!” Niet veel later maken ze echter een handsbal in hun eigen 16 meter gebied. Penalty. Esther komt van achter het veld naar voren gelopen, concentreert zich zichtbaar en schiet hem rustig en beheerst binnen. 0-2! De wedstrijd is beslist. Ook het laatste kwartier proberen we uit alle macht nog een doelpunt te maken, maar het blijft bij deze score en we gaan met een overwinningsgevoel het veld af. Het groepsgevoel is sterker dan ooit.