En het regent…
Op deze dierendag spelen we uit in het prachtige, rustieke Hoogland. Terwijl de andere meiden lekker in de auto aan het wakker worden zijn, loop ik samen met het ochtendzonnetje, de frisse morgendauw en wat voorbijkomende sporters vanaf de bushalte naar de voetbalvereniging. Ik denk aan de vorige wedstrijd tegen Schalkwijk. Het sleutelwoord: Onrust. De grote uitdaging van vandaag is dan ook rustig en gefocust te blijven.
Hoewel we het al flink warm hebben door de felle ochtendzon, zorgen we er toch voor dat we een goede warming-up voeren, om blessures te voorkomen. De scheidsrechter komt het veld oplopen in strak tenue met oranje stropdas en bijkleurend fluitje. Langs de kant staan supporters van Hoogland -inclusief feesthoedjes en toetertjes. De feeststemming zit er flink in bij de tegenpartij. Terwijl ik aan kom lopen met mijn aantekeningenboekje, zie ik Marthe met haar vlaggetje langs de lijn staan en vraag haar hoe het gaat.. “Het gaat redelijk gelijk op.” zegt ze. Ik kijk het veld in en zie dat de bal rechts voorin het veld ligt. Mooi schot richting het doel van Nina. Er wordt wat gerommeld voor de goal. Daar staat een teamgenootje gezellig tussen de Hooglandse schonen. De bal ligt nu wel heel dicht in haar buurt… Het zal toch niet in de eerste paar minuten?! Ik kijk nog wat beter en ja hoor!! Het eerste doelpunt is gevallen! 1-0 voor de DomstadDames! Aftrap voor Hoogland. De bal gaat meteen weer de goede kant op. Ik hoor de opvallende scheids zeggen: “Mooi duel!” over het gevecht tussen Renée en een Hooglander. Corner. Aanvoerdster Esther komt door het midden inlopen en schiet richting het doel. Uittrap van de keep. Nina staat rechtsvoor. Ze houdt de bal nauw in de gaten en grijpt haar kans. Vastberaden rent ze erop af en schiet de bal beheerst langs de keeper in de linkerhoek van het doel. 2-0! Yes! Hoogland heeft nog geen enkele kans gehad. De supporters kijken met hun vrolijke hoedjes een beetje beteuterd toe. Na opnieuw een aftrap krijgen we de bal weer in ons bezit. Marieke geeft een diepe pass. Renée neemt het vanaf hier over en trapt het met een hard schot het doel in. We zitten er lekker in! Wat een goed gevoel! Er heerst rust en we zijn gefocust. Marloes geeft de bal door de lucht aan een medespeelster. Op het voetje. Met een mooi boogje beland de bal weer in hetzelfde doel. Ik hoor Marthe -een beetje tegen zichzelf en een beetje tegen mij- mompelen: “Wat zei ik ook alweer toen de wedstrijd net was begonnen?” Ik probeer de wedstrijd te volgen. Hoekschop door aanvoerdster Esther. Een groepje DomstadDames staat voor het doel. Tikje. Doelpunt! Ik hou het niet meer bij. “Hoeveel is het nou Marth? 3-0? 4-0? Even teruglezen..” “Nee joh, het staat 5-0!” O ja. En dan gebeurt er iets wonderbaarlijks: Hoogland komt op onze helft! De supporters gaan uit hun dak met hun toeters. “Ja!” “Kom op!” “Doorgaan!” “Hoogland!!!” klinkt de familie van de jarige job. Schot op het doel. Lieke wordt wakker. Zonder moeite vangt ze de bal. Uittrap. Marieke geeft de bal terug aan Nina. Goed gezien! Daar is ruimte! Nina moet lopen. Tevergeefs. De bal wordt onderschept. Marloes eist de bal op en geeft een voorzet. Schot op het doel. Helaas. Deze keepster is ook weer wakker geworden. Hierop volgt zowaar weer een loopactie van Hoogland. Maar geen verre. Domstad weer aan zet. Na een paar tikkies ligt de bal op redelijke afstand van het doel. We kunnen het altijd proberen natuurlijk… En ja hoor!! Opnieuw klinkt het geluid van een nieuw doelpunt! De eerste helft sluiten wij af met zes doelpunten.
We liggen bij de dug-out. Even centraal. Esther lijkt even met haar mond vol tanden te staan. Onmogelijk. Ze herpakt zichzelf. Het gaat goed: We zijn gefocust en de rust zit er in. We moeten dit proberen vast te houden. Nog één helft te gaan. We zijn er klaar voor. Deze helft blijkt moeilijker. De vermoeidheid slaat toe en dat is te merken aan het balbezit. De tweede vijfenveertig minuten biedt Hoogland meer weerstand en door een keeperswissel wordt het moeilijker om te scoren. Toch lukt het Marloes er eentje in te knallen na de eerste vijf minuten. Het staat 7-0! Er wordt hard gevochten. Vooral de verdediging heeft het nu zwaarder. Margot, Esther en Lisanne staan niet stil. Er worden ballen teruggelegd op Esther en de keeper en weer naar voren gepast. Vier minuten voor tijd sta ik in de buurt van het doel, wurm me tussen wat Hooglandse dametjes door en mik de bal in de rechterhoek. 8-0!! Zullen we er nog negen van kunnen maken? Laatste minuut. Nou oké. Nog één actie dan. Prachtig schot op het doel. Dit schot mondt dan misschien niet uit in een doelpunt, maar is toch een mooie laatste afsluiter van een heerlijke wedstrijd.
Na de laatste onrustige pot tegen Schalkwijk hebben we deze wedstrijd laten zien dat we gefocust en vol zelfvertrouwen kunnen spelen. En die doelpunten: Tja.. Daar kunnen we ook niet echt mee zitten.
Met DoelgerichteDamesGroeten,
Nouschka