Nét dat beetje extra

Om twaalf uur precies kom ik aan fietsen en zie ik teamgenootje Margot in de kantine. We zijn de eersten voor de thuiswedstrijd tegen Odijk. Het zal niet de eerste keer zijn dat een deel van het team wat later is, dus Margot en ik maken ons niet al teveel zorgen. Tien over twaalf. Dat duurt toch wel een beetje lang. Ik ben bang dat ik door mijn smartphone-loze leven een belangrijke mededeling gemist heb. Margot, de meest moderne van ons twee, mét smartphone, leest de berichten nog eens door. Tussen alle onzin blijkt toch wel een belangrijke opmerking te vinden: Verzameltijd is verschoven van 12 naar 13 uur. We vermaken ons prima met een wedstrijd van de heren, een snoepzakje en gepraat. Rond 13 uur zitten we met z’n allen in de kleedkamer. Althans, met z’n allen: We missen onze twee vaste keepers Denise en Lieke. Annika gaat vandaag deze rol op zich nemen, waar we heel blij me zijn! Odijk blijkt dezelfde kleur shirts te hebben, dus wisselen wij onze korte, gele mouwen in voor lange, zwarte. We zijn er klaar voor.

Als de wedstrijd begint, is het even aftasten. Het eerste kwartier is balbezit ongeveer fifty-fifty. De dames van Odijk en Domstad lijken aan elkaar gewaagd, met de kanttekening dat wij nog niet helemaal in het spel zitten. Gelukkig brengt Marloes op een gegeven moment verandering in het voorzichtige spel, door van een flinke afstand van het doel een geweldig schot te produceren. Bam! Op de paal. Jammer! Maar niet getreurd. Marloes probeert het gewoon nog een keer, schiet bescheiden richting de keeper, die de bal helaas met haar knieën afketst. Corner. Marieke schiet met een hoog schot richting Marloes, die wederom een schot op het doel waagt. Geen doelpunt, wel weer een corner. Na een hoekschot van Marieke verovert Marloes de bal weer, schiet nog een keer snoeihard richting het doel. Nét over. We zijn lekker bezig. Na al deze kansen moet het volgende doelpunt binnenkort gaan vallen. Dan komt Kim met een actie. Beheerst schiet ze de bal naar voren. Anne rent de bal achterna, de keeper komt uit haar doel, maar Anne heeft een kleine voorsprong, is dus eerder bij de bal en schiet de bal heel lichtjes in het doel! 1-0! Yes. Verdiend! Na lange tijd op de helft van Odijk gespeeld te hebben, willen zij ook wel weer een keer. Er komt een hard schot richting ons doel. Net naast. Na nog een kleine periode spelen is de rust aangevangen.

Tijdens de rust krijgen we een compliment van coach Esther voor ons felle spel. We spelen allemaal fanatiek en dat werpt z’n vruchten af. De tips die we krijgen hebben betrekking op het middenveld en de voorhoede. We moeten zorgen dat we duidelijke keuzes maken in onze posities. Op het moment dat het middenveld naar buiten trekt, zal de voorhoede juist naar binnen moeten trekken en andersom. Op die manier zorg je voor meer aanspeelbaarheid. Sleutelwoord hierbij is communicatie. Met deze tips gaan we weer het veld op. Ik ben zelf bang dat we de tweede helft minder gaan spelen, omdat het de eerste helft zó goed ging dat we wellicht overmoedig worden. Het begint dan ook wat onzeker in de tweede helft. Odijk zorgt meteen al voor dreiging op onze helft. Lisanne drukt deze dreiging snel de kop in door de bal uit te tikken. Jolien komt op een gegeven moment in de problemen met een duel om de bal. Vrije trap voor Odijk. Een keihard schot op de kruising! Annika staat op scherp en vangt de bal daadkrachtig uit de kruising. Oef! Wat een redding! Kort hierna hebben wij de bal weer in onze macht en zorgt Marloes voor een mooie voorzet voor Anne. Helaas. De tegenstander komt er tussen. We blijven aanvallend voetballen. Het gevaar van de tegenstander is echter nog niet geweken. Met name Lisanne heeft het lastig met haar snelle vrouw, maar de verdediging staat als een huis waardoor het gevaar niet dichter bij dan de 16 meter komt. Ook op het middenveld loopt het goed. Jolien is in vorm! Ze loopt veel vrij en is gevaarlijk voor het doel. Waar blijft nu die 2-0?! Na wat aanmoedigingen van de kant, voelt Marloes zich geroepen er nog eentje in te schieten. Na een mooi passje van Jolien en een goede solo-loopactie passeert ze de keeper door de verre hoek te kiezen en ja hoor: 2-0! Het hele team kan haar geluk niet op! Wat een lekker gevoel! 2-0 is dan ook de eindstand van deze fanatieke wedstrijd. Iedereen heeft nét dat beetje extra gegeven en door al individuele die extra stapjes hebben we gezien dat we als collectief (letterlijk) niet uit het veld te slaan zijn!

Met fanatieke DomstadDamesGroeten, Nouschka