Zon, wind en onrust
Het wordt vandaag -in tegenstelling tot wat jullie van mij gewend zijn- een redelijk kort verslag. Ik ging namelijk zo op in mijn eigen frustratie tijdens de tweede helft, dat ik niet heel scherp meer heb kunnen letten op wat er nu precies gebeurde en wie -welke acties gemaakt heeft. Het is misschien niet helemaal eerlijk voor degenen die het wel verdienen genoemd te worden, maar toont tegelijkertijd aan dat ik ook maar een mens ben en dat voetbal emotie is.

Vandaag spelen we, met een lekker zonnetje erbij, tegen de meiden van Rivierwijk. We hebben al eerder tegenover elkaar gestaan en weten dus uit ervaring dat het zeker geen zwakke tegenstander is. Wij spelen vandaag met iets meer dan twaalf vrouwen (we rekenen blessuregeraakte dames voor de helft), ten opzichte van veel wissels en supporters aan de kant van Rivierwijk. Wat we de eerste helft gelukkig wél mee hebben, is de wind. Want die waait. En die waait hard. Nadat de Rivierwijkers hebben afgetrapt, onderscheppen wij de bal en maak ik in de derde minuut een doelpunt. Zo! 1-0! Nog maar tweeënveertig minuten te gaan deze helft. Zowel doelpuntmatig, als psychologisch gezien staan wij nu in het voordeel. Een nieuwe kans is voor Marieke. Ze schiet de bal met een harde knal van een flinke afstand op het doel. De bal komt net naast de linkerpaal terecht. Daarna volgt een kans voor Ingrid. Ze haalt uit, maar schiet jammer genoeg ook naast. Na wat gepingel op de helft van de tegenstander, is er op een gegeven moment een corner. Marloes komt met een hard schot op het doel, maar mag helaas het volgend gevallen doelpunt niet op haar naam zetten. De bal komt via de tegenstander in het doel terecht. 2-0. Deze helft zijn we duidelijk sterker, maar hebben dan ook de wind mee. Annika probeert hier slim gebruik van te maken. Ze wil goedmaken wat haar vorige week nét niet gelukt is en schiet de bal met een prachtig hoog schot in het doel van Rivierwijk. 3-0! Met drie doelpunten vóór op Rivierwijk, gaan we de kleedkamer in.

De tweede helft heb ik dus niet meer heel scherp in mijn gedachten. Wat opvalt is in ieder geval de wind die ongunstig staat, waardoor we de bal laag moeten houden.  We moeten deze helft heel hard vechten om ervoor te zorgen dat de bal niet aan de verkeerde kant van het veld terecht komt. Laat ik het zo zeggen: Onze keeper en verdedigers hoeven zich niet te vervelen de tweede helft. De Rivierwijkers zijn irritant veel in de buurt van ons doel. Het geluk dat we hebben, is dat er geen meiden tussen zitten die ook gericht op dit doel kunnen schieten. De wedstrijd eindigt in opluchting met de uitslag zoals deze was in de eerst helft: Namelijk een winst van drie tegen nul. We geven de dames van Rivierwijk netjes een handje en bedanken ze voor de wedstrijd. Ze hebben goed gespeeld. Ik heb respect voor hoe ze tot het eind toe gevochten hebben, ondanks de drie doelpunten die ze na de eerste helft al tegen zich hadden.

Gewonnen hebben we en zeker met een mooie uitslag, maar we zullen nog wel gerichter moeten gaan trainen op het overschieten en de diepe passen. Zodra dit beter gaat, zullen we meer rust in het spel kunnen gaan creëren. De aankomende twee weken hebben we geen wedstrijden. Genoeg tijd dus om die diepe passen en het overschieten te oefenen!

Met Onrustige DomstadDamesGroeten,
Nouschka