Een welverdiende biefstuk

Vandaag spelen we een thuiswedstrijd tegen de negende geplaatste Patria uit Zeist.

Na de wedstrijd tegen Saestum (de Zeisterse concurrent van Patria) van vorige week, zal het ons benieuwen wat voor team we vandaag tegenover ons krijgen. De helft van de DomstadDames zit netjes om twaalf uur klaar, terwijl de andere helft het erg zwaar had met opstaan vandaag. Wellicht heeft dit te maken met het koude weer of misschien vanwege een stapavondje. Hoe dan ook, we zijn allemaal goed gestemd: Er worden grappen gemaakt en er wordt flink wat gelachen in de kleedkamer. We hebben er zin in.

Op het startsignaal van de scheids, beginnen we. We spelen direct aanvallend en houden de bal gedurende lange tijd op de helft van onze tegenstander. Het moge duidelijk zijn dat we lekker in de wedstrijd zitten. Er worden mooie combinaties gemaakt en goed samen-gespeeld. We hebben een aantal kansjes, maar nog geen hele gevaarlijke. Totdat Kim aan zet is. Zij neemt de bal mee naar voren, passeert een aantal tegenstandsters, waagt een kans met een schot op het doel en ja hoor!! Een perfect doelpunt, snoeihard de kruising in! Niets tegen te doen. De speelsters van Patria balen als een stekker. Wij, op onze beurt, rennen naar Kim toe en geven haar enthousiast een high five, klap op de schouder of een aai over haar Unox-muts. Met een goed portie strijdlust, zijn we vastbesloten opnieuw een goal te maken. Ondertussen horen we steeds meer geluiden vanaf de zijlijn aan de kant van Patria. Gelukkig zijn we heel wat gewend na de wedstrijd van vorige week en staan we bovendien voor, zodat het ons niet echt kan raken. Na een tijdje spelen, maken wij onze wens werkelijkheid. Marieke krijgt de bal aangespeeld door Kim, speelt een verdediger uit en schiet de bal laag over de grond in de rechterhoek. De 2-0 is een feit! Na nog een kwartiertje spelen, is het tijd om een half uurtje bij te komen.

In de rust hebben we niet veel feedback nodig. We krijgen vooral van onze aanvoerdster te horen dat we gewoon super lekker spelen en dit vast moeten houden. Met een positieve vibe rennen we het veld weer op. Na een tijdje spelen komt Marieke ten val in het zestienmeter gebied door toedoen van een speelster van Patria. Kim neemt de vrije trap, schiet de bal met een boogje over een aantal van onze tegenstandsters en legt ‘m heel beheerst, zó in het doel. Het mag er dan misschien uitzien als een onschuldig balletje, maar schijn bedriegt, want dit balletje zorgt voor een gevaarlijke voorsprong in de ogen van Patria. Het is drie-nul. Patria staat deze wedstrijd echter niet volledig buitenspel. Zij komt toch ook nog een aantal keer op onze helft, waarbij hun gevaarlijke spits af en toe flink wat spanning met zich meebrengt. Deze spanning is vaak gelukkig maar van korte duur, aangezien Lisanne zich er niet zomaar uit laat rennen en Esther altijd dichtbij is om de bal weer naar voren te knallen. De concentratie zit er bij ons goed in, we zoeken de ruimte en creëren kansen. Zowel Nina als Marloes hebben na de drie-nul nog een kans met de “Oeh”-factor en toch slagen we er niet meer in een vierde doelpunt te scoren. De wedstrijd is voorbij.

Critici zullen wellicht zeggen dat een hogere eindstand mogelijk was, maar voor ons waren de drie doelpunten, een positieve, sportieve wedstrijd én de overwinning  in ieder geval genoeg voor een lekker gevoel én een heerlijke, sappige biefstuk, aangeboden door Domstad.

Met warme DomstadDamesGroeten,

Nouschka